تهران موزیک

بعضی چِشم بعضی لاپا بعضی زشت باقی دافان

تَنگ همه هُرمُز ، ۲۴ ساعته دعوا

داروخونه همه قُمپُز ، حوزه علمیه نپرس گود چیه

روضه نمیگه نگو شعرام معنی نمیده

بگو چرا شبیه اِوینه ، چون رفیقم که بنده (زندان)

میگفت به همه ملتی که میخواد بِهِشتی شه

ولی دوست نداره بِمیره

اعدام ترجیحشه ، ولی دوست نداره ببینه

عاشق یاس و ته ریششه ، ولی دوس نداره سپیده

میخواد راه بندازه مهمونی همیشه ، ولی دوست نداره

بچه باز ، بی بی فیس ، ترکیبش میشه حزبی کذب

تحویلت میده سیاست چهل تیکه

تش میشه یه خرسِ برلین که میون جنگل تِرکیده

روش بغالِ سرِکوچه تز میده ، منبعش هم مایه داره محله

همون بنزیه ، هدفون Dre کوله پشت تییشرت Gucci

جیب پولِ مفت

خوبه خُب علامه دهری با اخلاقِ غربی و اهدافی سطحی

خوبه خب ، زورتو میزنی واسه شهرته انگورتو میکَنی

خوبه خب ، جونِ تو ، قبولِ تو روشن ، فکر فهمیده

زیرِ تانگ ولی خب بدونِ بمب

به زورِ مزد میمونا عینِ بز میدوئن دنبالِ یه دونه موز

هواتو ندارم پَ خفه ، هواتو ندارم پَ خفه

هواتو ندارم پَ خفه ، زور نداره حنجره

گوش نداره اسلحه ، پَ خفه ، پَ خفه

هواتو ندارم پَ خفه ، من داره هر منطقه

نون نداره فلسفه ، پَ خفه پَ خفه

کسی هم محل نمیده ، ولی دَمِ پارک

هر روز بار میزنن سرِ پا ، شده تره بار

ولی نه که تَرّه بار ، کاسبا گل معلما برگ میدن امتحانی

فرهنگ پس میده علیرضا افتخاری